De Algemene Rekenkamer heeft in een rapport geconcludeerd dat de Nederlandse overheid tekortschiet als schuldeiser bij het maken van persoonlijke betalingsregelingen. Uit het onderzoek bleek dat er te weinig aandacht is voor kwetsbare burgers. Hoewel de communicatie over standaard betalingsregelingen helder en transparant is, gaat de kritiek vooral over persoonlijke betalingsregelingen, die nodig zijn wanneer iemand niet in staat is om binnen de standaardtermijn een schuld af te lossen.
De effectiviteit en communicatie omtrent persoonlijke betalingsregelingen is vaak niet goed. Veel mensen zijn niet op de hoogte dat ze een persoonlijke regeling kunnen treffen, omdat het niet duidelijk op de websites vermeld staat. Bij het CJIB en het CAK ontbreken duidelijke regels over wie wel en niet in aanmerking komt voor een persoonlijke regeling, terwijl de Belastingdienst wel regels heeft, maar deze niet openbaar maakt.
Daarnaast maakt de Algemene Rekenkamer zich zorgen over de vraag of mensen voldoende geld overhouden voor basisbehoeften zoals boodschappen. Het CJIB en het CAK hebben geen duidelijke afspraken om het bestaansminimum te bewaken, en de Belastingdienst houdt geen rekening met schulden die iemand bij andere instanties of bedrijven kan hebben.
De onderzochte organisaties, waaronder de Belastingdienst, het CJIB en het CAK, hebben aangegeven dat ze verbeteringen zullen doorvoeren.
